Pech onderweg

Het is vandaag zondag en moederdag.
Vanaf Munster hebben wij weer een mooie fietstocht gehad. Van Munster gingen we naar Verl een bijna vlakke route. Wel weer erg mooi met de gele koolzaadvelden en veel pas ingezaaide akkers. Ook nu weer heel veel onverharde paden. Gelukkig hebben wij droog weer zodat we nog geen lekke banden hebben gehad. Warendorf, de stad van de "Pferden" was een leuke tussenstop. Overal stonden levensgrote, beschilderde paarden. We hebben natuurlijk een foto voor Julia gemaakt. Onderweg zagen we verder veel kleine hertjes, fazanten en hazen die elkaar achtervolgden over het fietspad. In Verl aangekomen vonden we met behulp van de Garmin, snel ons hotel. Een heerlijke avond in de biergarten volgde.
Gister hadden we een lange tocht van bijna 110 km. Veel klimmen en omdat we een afslag misten hebben we een zeer steile klim gemaakt over een afstand van 6km 15% omhoog. Toen we boven waren ontdekten we onze fout en volgde er een afdaling van 20%. Piet had wat moeite met remmen en na de lunch wilde hij de remmen bijstellen. Het bleek dat de remkabel bij de blokjes, nog maar met 1 draadje vastzat. Wat een geluk dat hij niet gebroken was tijdens de afdaling van 20%. Maar wat nu? Het is zaterdag en alle winkels zijn in Duitsland om 13.00 uur gesloten. Routeboekje geraadpleegd en Leny nog even naar een Bahnhof gefietst maar alles zonder resultaat. We moeten nog 40 km naar het hotel en we besluiten om toch maar te gaan fietsen. Leny 200 m voorop om te zien of de weg veilig was. De laatste 15 km was alleen maar afdaling. Gelukkig kwamen we veilig in Hoxter aan. De hotelbaas heeft voor ons heel internet afgestruind voor een fietsenmaker maar het lukte niet. We besloten om dan maar de volgende dag met de trein te gaan. Ook regelde hij toen een uitdraai van de vertrektijden van de trein. Vandaag dus eerst op de fiets naar Holzminden. Dit ging goed omdat het een vlakke tocht was langs de Weser. We waren daar veel te vroeg en het station was gesloten. Gelukkig lukte het om kaartjes te kopen via de automaat. Daarna maar koffiedrinken. Een serveerster die het verhaal aanhoorde gaf ons de tip noodhulpdienst voor fietsers bij de rivier de Weser. Daar aangekomen bleek deze dicht te zijn maar een telefoontje had succes en binnen 20 min. was hij er. Het was niet eenvoudig maar het lukte uiteindelijk om de rem te repareren. Omdat we de kaartjes al hadden gekocht en het inmiddels al ver na twaalven was besloten we toch met de trein te gaan. Dit betekende nog wel een uur wachten maar daarna gingen we genietend de laatste 100 km tegemoet. Nu ziteen we een een mooi oud stadje. Hier zijn veel mooie pleinen en overal de prachtigste vakwerkhuizen met mooie beschilderingen. Morgen volgt er een warme fietsdag met weer het nodige klimwerk. Wij zijn blij dat alles zo goed afgelopen is en gaan onze tocht vol goede moed vervolgen.
Een allerhartelijkste groet van ons.