Einde van de fietstocht

Zaterdag 11 juli. Heischtergronn - Gouvy. 54 km, 784 hoogtemeters.
Trein: Gouvy - Luik - Maastricht
Trein: Maastricht - Eindhoven - Den Haag - Haarlem

"En toen besloten we maar met de trein verder te gaan"
We zijn lang bezig geweest om een slaapplaats voor zaterdag te zoeken maar het lukte niet. Langs de route waren de aangegeven adressen vol, gesloten of er werd niet opgenomen. Via internet probeerden we een hotel in de omgeving te vinden maar ook hier was veel volgeboekt, duur of ver uit de route.
We besluiten dus om nog wel een stukje in België te fietsen. Het plan is om ongeveer 80 km te fietsen en dan in Vielsalm de trein verder te nemen naar Maastricht.
Via een drukke verkeersweg fietsen we ongeveer 15 km terug naar de route. Gelukkig niet de weg die we gister moesten dalen naar het hotel.
Het is op de vroege zaterdagmorgen al aardig druk op de weg en vooral de vrachtwagens zijn voor ons lastig. We hebben wel een geel hesje aan zodat we extra zichtbaar zijn.
Als we weer op de route zitten zijn de laatste kilometers in Luxenburg wel de moeite waard. Afwisselende vergezichten, stukjes bos en diepe dalen. We rijden bijna ongemerkt België binnen. Er is geen grensovergang maar het lijkt wel of het aan de huizen is te zien. In Luxenburg ziet het er allemaal netter en verzorgder uit terwijl de huizen in België zo somber en grauw zijn.
Het eerste stuk is het landschap ook glooiend terwijl het overgaat in de Ardennen. Mooie, donkere, hoge bossen en heerlijk koel. Het is ook nu weer warm aan het worden en vooral met de klimmetjes is dat te merken. Langs deze "groene weg" is het erg rustig met slapende dorpen en gesloten winkels.
Na zo'n 50 km gaan we koffie drinken met een Luikse wafel, op het terras van een camping. We maken een praatje en de campingbaas adviseert ons om niet naar Vielsalm te fietsen maar al in Gouvy, een dorp op een paar kilometer van waar we zijn, op de trein te stappen. Een goede raad die we opvolgen. We fietsen nog een stukje langs de Ourthe en dan is het einde van "de Groene Weg" daar.
Voor de laatste keer deze vakantie eten wij ons broodje op een bankje en dan is het zover.
De Belgische treinen zijn niet eenvoudig om in te stappen met een fiets met bepakking. Er moeten wel drie hoge treden genomen worden en dan sta je gewoon in het halletje waar iedereen nog langs moet. Geen aparte plaatsen voor fietsen. Het betekent staan! Na een uur kreeg de conducteur medelijden en mocht ik mijn fiets in de eerste klas coupe zetten en mochten we daar ook zitten. De overstap in Luik ging prima maar ook hier weer een in- en uitstapprobleem.
Maastricht bereikt. Dit was ons einddoel van de fietstocht. We nemen een drankje op een terras om te vieren dat we zonder pech en lichamelijke problemen de tocht hebben volbracht. De keuzes die we hebben gemaakt wat betreft het inkorten van de dagafstand en de stukjes met de trein, zijn goede keuzes geweest.
Wij kijken terug op een mooie maar zware vakantie. Mooi door alles wat we gezien en beleefd hebben. Zwaar door twee weken tropische temperaturen in Frankrijk.
Maar de zon was altijd aanwezig!!!!
Liefs van Piet en Leny