Een lift voor twee tassen.
Door: Leny en Piet
Blijf op de hoogte en volg Leny en Piet
04 Juli 2015 | Frankrijk, Poncin
Zaterdag 4 juli. Neuville sur Ain - Pont de Poitte. 82 km, 878 hoogtemeters.
Een lift voor twee tassen.
Afgepeigerd kom ik boven. De warmte eist zijn tol.
Vanmorgen fietsten we nog af en toe in de schaduw maar al het klimwerk moet in de felle zon gebeuren.
Ik wil niet verder maar het hotel in Cernon is vol. De eigenaresse is zo vriendelijk om een ander hotel te zoeken. Dat valt niet mee maar 25 km verder is er nog plaats. We moeten dus maar weer opstappen. Een Nederlands echtpaar met een klein dochtertje hoort het aan. Ze willen graag helpen maar hoe doe je dat met de fietsen. Ze bieden aan om mijn twee tassen naar het hotel te brengen. Piet wil wel met bagage doorfietsen, hij is toch wel heel sterk.
Een stuk lichter stap ik weer op. Het blijft natuurlijk warm en ik kan bijna niet genieten van de korte afdalingen omdat ik weet dat het toch weer omhoog gaat.
Om half vier zijn we op de plaats van bestemming waar het jonge stel net 5 minuten eerder mijn tassen heeft afgeleverd.
Als wij op het terras zitten komt de Nederlandse man nog even terug om te kijken of wij goed aangekomen zijn. Heel erg lief.
Nu afkoelen.
Een lift voor twee tassen.
Afgepeigerd kom ik boven. De warmte eist zijn tol.
Vanmorgen fietsten we nog af en toe in de schaduw maar al het klimwerk moet in de felle zon gebeuren.
Ik wil niet verder maar het hotel in Cernon is vol. De eigenaresse is zo vriendelijk om een ander hotel te zoeken. Dat valt niet mee maar 25 km verder is er nog plaats. We moeten dus maar weer opstappen. Een Nederlands echtpaar met een klein dochtertje hoort het aan. Ze willen graag helpen maar hoe doe je dat met de fietsen. Ze bieden aan om mijn twee tassen naar het hotel te brengen. Piet wil wel met bagage doorfietsen, hij is toch wel heel sterk.
Een stuk lichter stap ik weer op. Het blijft natuurlijk warm en ik kan bijna niet genieten van de korte afdalingen omdat ik weet dat het toch weer omhoog gaat.
Om half vier zijn we op de plaats van bestemming waar het jonge stel net 5 minuten eerder mijn tassen heeft afgeleverd.
Als wij op het terras zitten komt de Nederlandse man nog even terug om te kijken of wij goed aangekomen zijn. Heel erg lief.
Nu afkoelen.
-
05 Juli 2015 - 00:39
Luus:
hallo lieve fietsers
Wat jammer dat jullie langs zonnebloemen fietsen,wel mooi natuurlijk maar hoe heerlijk zou het zijn als je langs een meer fietsen zodat je tussen door een duik kan nemen om af te koelen.
Wat een pech bij het Hotel, maar wat super lief dat je bagage een lift kreeg.
Ik weet niet of julie gezond bezig zijn maar ik bewonder wel jullie doorzettings vermogen.
Is een dagje rust tussen door niet even wat?
Nou in iedergeval veel sterkte verder en ik hoop dat jullie nog wat genieten van de tocht.
Groetjes van Luus xx
-
05 Juli 2015 - 23:05
Lenyallard:
Wat zijn er toch altijd lieve mensen op de wereld.
Fijn dat ze je tassen mee wilden nemen...en wat is Piet toch stoer!!
Nog even volhouden en hopelijk komt er ook wat verkoeling..
Rust maar lekker even uit.
Groet uit warm Haarlem
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
