Een overzicht van de Pyreneeen Challenge

Een overzicht van de afgelopen Pyreneeën Challenge.

We zijn alweer een paar dagen thuis en het leven gaat zijn gangetje. We hebben weer heerlijk geknuffeld met de kleinkinderen en het was heel fijn om de kinderen en vrienden weer te ontmoeten.
Ons gevoel over de afgelopen weken is wel heel speciaal. Een groep mensen die met elkaar in Argelés-Gazost was om daar de Pyreneeën Challenge te fietsen.
Wij willen iedereen heel hartelijk bedanken voor deze week waarin lief en leed is gedeeld.
Het was leuk om op camping Les Trois Vallees te verblijven. De Mobil-homes waren uitstekend en het zwembad iedere dag favoriet na de inspanning van het fietsen.
We waren met 25 fietsers en daarnaast ook nog supporters die als vanzelfsprekend hand- en spandiensten gingen verrichten.
Het bestuur van Ride4Kids had alles prima geregeld. Mobil-homes en kampeerders stonden bij elkaar met de grote tent ertussen zodat iedereen elkaar kon ontmoeten. Er was een Gody Bag met shampoo en andere verwennerijen en voor ieder een T-shirt van Ride4Kids. Hartelijk dank voor de enorme organisatie en het goede verloop van de Challenge aan Gerald, Marcel, Bart en Ricardo.
Op het kampeerterrein vlak bij de Mobil-homes stond de grote tent van Ride4Kids waar we iedere ochtend verzamelden om na het fluitsignaal van Gerald met elkaar te vertrekken. Daar vond ook de briefing plaats en werd er gezongen voor de jarigen. De inschrijving en het afmelden was bij Anita en Lotte en de catering was in handen van Paul en Marian (en een dagje 007). Bart reed op de motor en was het aanspreekpunt voor iedereen. Als de noodprocedure in werking werd gesteld ging Bart er als eerste heen. Verder was er een volgauto met Daniel en Charlotte. Zij verzorgden extra drinken en hielpen met het opzetten van de cateringtent. Frans reed steeds mee om ons te steunen en aan te moedigen. De ouders van Bas, Jolanda en Henk, waren ook overal te vinden om ons een hart onder de riem te steken en Henk heeft veel actiefoto’s gemaakt.

En dan de fietsers want op deze plaats moeten toch ook alle namen van de helden worden genoemd. Op volgorde van inschrijving:

Gerald Croes, onze leider en vader van Perez, met zijn schouderblessure heeft hij toch bijna alle ritten gefietst;

Marcel Stevens, die heel hard de bergen af wilde maar eerst een andere krans moest om de bergen op te komen;

Dave Sinke, onze onbetwiste “witte” bergkoning;

Nico Helmus, heeft vlak voor de tocht een racefiets aangeschaft en ging vanzelf harder;

Leny Doodeman, moest wel iets overwinnen om alle bergen te fietsen;

Piet Doodeman, voor Leny de rots in de branding;

Laura Verhoeven, onze ex-prof die haar “mannetje” stond;

Leny Allard, al fietsend maakte zij de mooiste foto’s;

Johan Allard, ging alvast de Hautecam fietsen om te voelen hoe steil het daar was;

Ria Schlüter, oma van Joska, oudste deelnemer, kleinste fietsje, sterkste motivatie;

Baukje van Balen, op een te zware fiets kwam ze toch steeds boven aan, een groot compliment;

Gerrit Koningsveld, kon een kransje lenen en wilde Leny daarvoor wel zoenen;

Frank Timmerman, haalde net niet het niveau van vorig jaar maar wat wil je zonder racefiets;

Arnoud Croes, groeide in de bergen naar een heel goed niveau;

Roy Keuter, de DJ die er alles voor over had om elke dag boven te komen (geen bier en gezond eten);

Lilian van Heerwaarden, de training in Spanje gaf een goed resultaat;

Rob Weerwag, vorig jaar op de tandem en nu alleen, maar wel koffie onderweg;

Bas Sulman, jong, snel en goed gesteund door zijn ouders;

Marcel Goedhart, goed naar boven en soms in de auto naar beneden zodat je jou achterwiel aan Robert kon geven;

Robert Jagt, de jongste deelnemer en met de snelsten naar boven;

Peter Buursema, klein en sterk, haalt de achterblijvers op en is toch altijd met de eersten boven;

Ricardo Scheerder, een grote motivator voor de hele groep en vader van Timo, Indra en Dinesz;

Sander Ijzerman, ijzersterk op de fiets en vader van Veere;

Wilko Bourgonjen, vorig jaar geblesseerd maar hij ging nu met de besten mee;

Aschwin Zuidberg, pas 5 weken geleden een fiets gekocht en hij werd zelfs een keer vierde.

Nog even wat wetenswaardigheden van de Pyreneeën Challenge:
De bergen die beklommen zijn: Pont d’Espagne 1496 m, Lac d’Estaing en Col des Bordères 1156 m, Col du Soulor 1474 m, Col du Spandelles 1378 m, Luz Ardiden 1715 m, tweede keer Col du Soulor 1474 m, Col d’Aubisque 1709 m, Cirque de Gavarnie 1410 m, Col de Tourmalet 2115 m, voor de echt stoere fietsers waren er nog de Hautecam 1746 m en Col d’Aspin 1489 m.

In totaal is er ruim 500 kilometer gefietst waarvan meer dan de helft geklommen moest worden. Degenen die de extra bergen hebben gefietst hebben uiteraard ook heel wat extra kilometers afgelegd.

Er waren 6 lekke banden en een paar gebroken spaken en maar één kleine valpartij zonder gevolgen.

Wij hebben heel goede herinneringen aan alle mensen van de groep. De saamhorigheid tijdens het fietsen en de gezelligheid na afloop met koffie, een wijntje, een biertje en een babbeltje. Vermoeidheid, geluk en emoties werden met elkaar gedeeld en de Pyreneeën Challenge heeft zijn naam gevestigd. We hopen dat er volgend jaar nog meer deelnemers zijn en misschien zijn wij er ook bij.
Voor iedereen een knuffel en dikke zoen van ons, Piet en Leny